inloggen / registreer

Jurisprudentie

BH0871

Datum uitspraak2009-01-14
Datum gepubliceerd2009-01-26
RechtsgebiedSociale zekerheid
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamCentrale Raad van Beroep
Zaaknummers07/2333 WAO
Statusgepubliceerd

Indicatie

Intrekking WAO-uitkering. Medisch onderzoek zorgvuldig. Niet gebleken dat er verborgen beperkingen zijn. Voldoende arbeidskundige grondslag.

Uitspraak

07/2333 WAO Centrale Raad van Beroep Enkelvoudige kamer U I T S P R A A K op het hoger beroep van: [appellant] (hierna: appellant), tegen de uitspraak van de rechtbank ‘s-Gravenhage van 15 maart 2007, 06/4677 (hierna: aangevallen uitspraak), in het geding tussen: appellant en de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv). Datum uitspraak: 14 januari 2009 I. PROCESVERLOOP Namens appellant is hoger beroep ingesteld. Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend en op verzoek van de Raad stukken ingezonden. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 22 oktober 2008. Appellant is verschenen met bijstand van mr. M.H. Samama, advocaat en M. Amakran, zijn broer. Het Uwv heeft zich, met bericht, niet laten vertegenwoordigen. II. OVERWEGINGEN 1. Bij zijn oordeelsvorming gaat de Raad uit van de volgende feiten en omstandigheden. 1.1. Appellant was in loondienst werkzaam in de tuinbouw. Aan de desbetreffende dienstbetrekking is een einde gekomen. Vanuit de Werkloosheidswet is appellant uitgevallen met klachten van geestelijke aard. Hem is met ingang van 25 augustus 2000 een uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) toegekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80 tot 100%. 1.2. In het kader van een herbeoordeling is appellant onderzocht door de verzekeringsarts N.L. van Luntesburg. Deze heeft geconstateerd dat er bij appellant duurzaam benutbare mogelijkheden zijn, omdat er geen onvermogen in persoonlijk en sociaal functioneren ten gevolge van een ernstige psychische stoornis bij appellant aanwezig is en hij lichamelijk gezond is. Er zijn geen fysieke beperkingen. Gelet op de duur, aard van de klachten en passiviteit is zwaar fysiek werk niet geadviseerd. Gelet op de klachten en medicamenteuze behandeling zijn er bij appellant verminderde mogelijkheden ten aanzien van arbeid in persoonlijk functioneren met betrekking tot hoge structurele werkdruk en complexe taken en sociaal functioneren, in het bijzonder met betrekking tot conflicthantering. De beperkingen voor het verrichten van arbeid heeft deze verzekeringsarts neergelegd in een Functionele Mogelijkheden Lijst (FML), gedateerd 20 mei 2005. De arbeidsdeskundige M.J.J. Hustings heeft vervolgens het verlies verdienvermogen van appellant berekend op 4,89%. 1.3. Bij besluit van 9 juni 2005 is appellants WAO-uitkering met ingang van 10 augustus 2005 beëindigd. Appellant heeft tegen het besluit van 9 juni 2005 bezwaar gemaakt. In het kader van de besluitvorming op het bezwaar heeft de bezwaarverzekeringsarts F.L. van Duijn de deskundige, psychiater E.F. van Ittersum ingeschakeld om een expertise over appellant te verkrijgen. Deze psychiater heeft op 17 februari 2006 gerapporteerd, waarbij hij tot de conclusie is gekomen dat appellant lijdt aan een dysthyme stoornis, matig ernstig (auto anamnestisch) en dat appellant beperkt is ten aanzien van conflicthantering. Vervolgens heeft de genoemde bezwaarverzekeringsarts in zijn rapport van 23 februari 2006 geconcludeerd dat er ten aanzien van appellant sprake is van beperkte stemmingsklachten en deels cultuurbepaalde impulscontrolevermindering. De belastbaarheid van appellant, zoals weergegeven in de FML van 20 mei 2005 achtte deze bezwaarverzekeringsarts correct. De bezwaararbeidsdeskundige R.J.C. Hogeveen heeft in zijn rapport van 14 april 2006 het verlies aan verdienvermogen berekend op 4,9%. Bij besluit van 21 april 2006 (bestreden besluit) is het bezwaar van appellant ongegrond verklaard. 2. De rechtbank heeft het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. Zij achtte het medisch onderzoek dat is verricht door de verzekeringsartsen voldoende zorgvuldig. Ook de arbeidskundige kant van de bestreden besluitvorming kon de toetsing van de rechtbank doorstaan. 3. Het oordeel van de Raad over de aangevallen uitspraak. 3.1. De Raad verwerpt appellants stelling dat het medisch onderzoek niet zorgvuldig is omdat de psychiater Van Ittersum ten onrechte niet de beschikking had over informatie van de behandelend psychiater M.S. Jessurun. De Raad stelt vast dat de bezwaarverzekeringsarts blijkens zijn rapport van 22 maart 2006 wel de beschikking had over informatie van de genoemde behandelend psychiater. Deze informatie heeft de bezwaarverzekeringsarts meegewogen bij zijn oordeel over de FML van 20 mei 2005. Ook appellants grief dat verzekeringsarts Van Luntesburgs constatering dat appellant niet geschikt is voor zwaar fysiek werk geen vertaling heeft gevonden in de FML faalt. Appellant heeft op geen enkele wijze aannemelijk gemaakt dat in de FML zijn beperkingen voor het verrichten van arbeid onvolledig zijn weergegeven. De Raad voegt daaraan toe dat hem evenmin gebleken is dat in de toelichting bij bepaalde items van de FML zogenoemde verborgen beperkingen voorkomen. 3.2. De kritiek die appellant heeft op het gebruik van de functies huishoudelijk medewerker en medewerker tuinbouw bij de schatting treft geen doel. In de aan de schatting ten grondslag liggende arbeidskundige stukken heeft de Raad geen aanknopingspunt gevonden voor de aannemelijkheid van de stelling van appellant dat er onvoldoende signaleringen voorkomen in het resultaat functiebeoordeling met betrekking tot deze functies. 3.3. Hetgeen in 3.1 en 3.2 is overwogen leidt ertoe dat de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd. 4. Voor een veroordeling in proceskosten is geen aanleiding. III. BESLISSING De Centrale Raad van Beroep, Recht doende: Bevestigt de aangevallen uitspraak. Deze uitspraak is gedaan door T. Hoogenboom. De beslissing is, in tegenwoordigheid van R.L. Rijnen als griffier, uitgesproken in het openbaar op 14 januari 2009. (get.) T. Hoogenboom. (get.) R.L. Rijnen. GdJ