
Jurisprudentie
BB7552
Datum uitspraak2007-10-02
Datum gepubliceerd2007-11-09
RechtsgebiedStraf
Soort ProcedureEerste aanleg - meervoudig
Instantie naamRechtbank Haarlem
Zaaknummers15/740573-07
Statusgepubliceerd
Datum gepubliceerd2007-11-09
RechtsgebiedStraf
Soort ProcedureEerste aanleg - meervoudig
Instantie naamRechtbank Haarlem
Zaaknummers15/740573-07
Statusgepubliceerd
Indicatie
Feit 1 primair: medeplegen van poging tot zware mishandeling gepleegd met voorbedachten rade; feit 2: medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven en beroofd houden; feit 3: medeplegen van bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht, met zware mishandeling en met brandstichting. Ten aanzien van alle bewezen verklaarde feiten heeft de rechtbank de bewezenverklaring in belangrijke mate gebaseerd op de aangifte en de verklaringen van aangeefster [slachtoffer]. De rechtbank gaat uit van de juistheid en betrouwbaarheid van deze verklaringen, nu die verklaringen consistent zijn, aangeefster direct na thuiskomst op 11 juni 2007 een eensluidend verhaal aan haar moeder heeft verteld en bovendien de inhoud van haar verklaringen op onderdelen bevestiging vindt in de door verdachte en zijn mededaders afgelegde verklaringen. Ook de omstandigheid dat verdachte en zijn mededaders in strijd met de waarheid aanvankelijk hebben verklaard dat zij op de avond van 11 juni 2007 in IJmuiden en Beverwijk geen contact met het slachtoffer hebben gehad en dat zij hun betrokkenheid bij de door de rechtbank bewezen verklaarde feiten pas hebben toegegeven, nadat zij waren geconfronteerd met afgeluisterde belastende telefoongesprekken, sterkt de rechtbank in haar overtuiging dat de consistente verklaringen van het slachtoffer betrouwbaar en geloofwaardig zijn.
Uitspraak
RECHTBANK HAARLEM
Sector Strafrecht
Locatie Haarlem
Meervoudige strafkamer
Parketnummer: 15/740573-07 en 15/640070-05 (tul)
Uitspraakdatum: 2 oktober 2007
Tegenspraak
Strafvonnis
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van in de zaak tegen:
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] te ,
wonende te [woonplaats],
thans gedetineerd in PI Flevoland – HvB Almere Binnen, te Almere.
1. Tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd dat:
1.
PRIMAIR:
hij op of omstreeks 11 juni 2007 te Beverwijk en/of te IJmuiden ter uitvoering van het door verdachte en/of zijn mededader(s) voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, aan een persoon (te weten [slachtoffer]), opzettelijk en met voorbedachten rade, althans opzettelijk, zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet na kalm beraad en rustig overleg, althans opzettelijk die [slachtoffer] meermalen, althans eenmaal (met kracht)
- in/tegen het gezicht en/of (elders) tegen het lichaam heeft gestompt en/of geslagen en/of geschopt en/of
- (vervolgens) (terwijl die [slachtoffer] op de grond lag) met (de geschoeide) voet in/tegen de zij en/of het been, in elk geval het lichaam, heeft geschopt
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
SUBSIDIAIR:
hij op of omstreeks 11 juni 2007 te Beverwijk, tezamen en in vereniging met één of meer anderen, althans alleen, opzettelijk en met voorbedachten rade mishandelend, althans opzettelijk mishandelend, een persoon, [slachtoffer], opzettelijk, na kalm beraad en rustig overleg, althans opzettelijk meermalen, althans eenmaal (met kracht)
- in/tegen het gezicht en/of (elders) tegen het lichaam heeft gestompt en/of geslagen en/of geschopt en/of
- (vervolgens) (terwijl die [slachtoffer] op de grond lag) met (de geschoeide) voet in/tegen de zij en/of het been, in elk geval het lichaam heeft geschopt,
tengevolge waarvan die [slachtoffer] enig lichamelijk letsel heeft bekomen en/of pijn
heeft ondervonden;
2.
hij op of omstreeks 11 juni 2007 te Beverwijk en/of te IJmuiden tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk [slachtoffer] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd en/of beroofd gehouden, immers heeft (hebben) hij verdachte en/of een of meer van zijn mededader(s) met dat opzet
- die [slachtoffer] heeft gedwongen in een auto te zitten door haar met geweld die auto in te werken en/of te slaan en/of te duwen en/of (vervolgens nadat die [slachtoffer] die auto wist te ontvluchten en/of (om hulp) probeerde te bellen),
- die [slachtoffer] vastgepakt en/of aan haar haren getrokken en/of in het gezicht gespuugd en/of
- (vervolgens) die [slachtoffer] naar die auto (terug)geduwd en/of getrokken en/of
- (vervolgens) die [slachtoffer] met kracht die auto( in)geduwd en/of (in)geslagen, in elk geval met geweld die [slachtoffer] heeft gedwongen in die auto te gaan zitten en/of
- (daarbij) tegen die [slachtoffer] gezegd dat ze niet mocht bellen en/of de telefoon van die [slachtoffer] door midden gebroken, in elk geval vernield en/of vervolgens
- die [slachtoffer] tegen haar zin in die auto heeft meegenomen en/of met die [slachtoffer] in die auto is gaan rijden;
3.
hij op of omstreeks 11 juni 2007 te Beverwijk en/of te IJmuiden, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, [slachtoffer] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling en/of met brandstichting, immers heeft/hebben verdachte en/of (een of meer van) zijn mededader(s) opzettelijk dreigend
- een brandende aansteker bij de haren en/of bij het gezicht van die [slachtoffer] gehouden en/of (daarbij) tegen die [slachtoffer] gezegd: "Als je verteld wat er deze avond gebeurd is loopt het verkeerd met je af" en/of "ik heb een hele grote familie en mijn neefjes weten je wel te vinden en/of "Als je aan je vader of aan de politie verteld wat er gebeurt is dan maken we je dood en steken we de woning van je ouders in brand en schieten we je vader dood, althans (telkens) woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking.
2. Voorvragen
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat het openbaar ministerie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
3. Bewijs
3.1 Bewezenverklaring
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan, in dier voege dat:
1.
PRIMAIR:
hij en één van zijn mededaders op 11 juni 2007 te Beverwijk ter uitvoering van het door verdachte en zijn mededaders voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met elkaar aan een persoon, te weten [slachtoffer], opzettelijk en met voorbedachten rade, zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet na kalm beraad en rustig overleg, die [slachtoffer] meermalen met kracht
- in het gezicht hebben gestompt of geslagen en
- terwijl die [slachtoffer] op de grond lag met de geschoeide voet tegen het lichaam hebben geschopt,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
2.
hij op 11 juni 2007 te Beverwijk en te IJmuiden tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk [slachtoffer] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd en beroofd gehouden, immers heeft verdachte ter uitvoering van dit door verdachte en zijn mededaders gezamenlijk voorgenomen misdrijf met dat opzet
- die [slachtoffer] gedwongen in een auto te zitten door haar met geweld die auto in te werken en vervolgens, nadat die [slachtoffer] die auto had weten te ontvluchten en toen zij om hulp probeerde te bellen,
- die [slachtoffer] vastgepakt en aan haar haren getrokken en in het gezicht gespuugd en
- met geweld die [slachtoffer] gedwongen in die auto te gaan zitten en
- daarbij tegen die [slachtoffer] gezegd dat ze niet mocht bellen en de telefoon van die [slachtoffer] vernield en vervolgens
- die [slachtoffer] tegen haar zin in die auto meegenomen en is met die [slachtoffer] in die auto gaan rijden;
3.
hij op 11 juni 2007 te Beverwijk en te IJmuiden, tezamen en in vereniging met anderen, [slachtoffer] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht en met zware mishandeling en met brandstichting, immers hebben verdachte en zijn mededaders opzettelijk dreigend
- een brandende aansteker bij de haren en bij het gezicht van die [slachtoffer] gehouden en (daarbij) tegen die [slachtoffer] gezegd: "Als je vertelt wat er deze avond gebeurd is, loopt het verkeerd met je af" en "Ik heb een hele grote familie en mijn neefjes weten je wel te vinden" en "Als je aan je vader of aan de politie vertelt wat er gebeurd is dan maken we je dood en steken we de woning van je ouders in brand en schieten we je vader dood".
Voorzover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, leest de rechtbank de tenlastelegging verbeterd. Blijkens het verhandelde op de terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in zijn verdediging.
Hetgeen aan verdachte onder 1 primair, 2 en 3 meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.
3.2 Bewijsoverweging
Ten aanzien van alle bewezen verklaarde feiten heeft de rechtbank de bewezenverklaring in belangrijke mate gebaseerd op de aangifte en de verklaringen van aangeefster [slachtoffer]. De rechtbank gaat uit van de juistheid en betrouwbaarheid van deze verklaringen, nu die verklaringen consistent zijn, aangeefster direct na thuiskomst op 11 juni 2007 een eensluidend verhaal aan haar moeder heeft verteld en bovendien de inhoud van haar verklaringen op onderdelen bevestiging vindt in de door verdachte en zijn mededaders afgelegde verklaringen. Ook de omstandigheid dat verdachte en zijn mededaders in strijd met de waarheid aanvankelijk hebben verklaard dat zij op de avond van 11 juni 2007 in IJmuiden en Beverwijk geen contact met het slachtoffer hebben gehad en dat zij hun betrokkenheid bij de door de rechtbank bewezen verklaarde feiten pas hebben toegegeven, nadat zij waren geconfronteerd met afgeluisterde belastende telefoongesprekken, sterkt de rechtbank in haar overtuiging dat de consistente verklaringen van het slachtoffer betrouwbaar en geloofwaardig zijn.
Ten aanzien van feit 1 primair heeft de raadsman van verdachte betoogd dat geen sprake is geweest van medeplegen en evenmin van voorbedachten rade. De rechtbank verwerpt dit verweer en overweegt daartoe het volgende.
Uit de door verdachte ter terechtzitting en in het voorbereidend onderzoek afgelegde verklaringen, in samenhang met met name de telefoontaps die tot bewijs zijn gebezigd, blijkt dat verdachte het latere slachtoffer [slachtoffer] ter verantwoording wilde roepen omdat zij, behalve met verdachte, ook met de mededader [medeverdachte 1] seks zou hebben gehad. Verdachte heeft zijn mededaders in Haarlem ontmoet en met hen afgesproken elkaar iets later die avond te treffen op een afgelegen parkeerterrein in Beverwijk, waar verdachte dan samen met [slachtoffer], die hij daartoe eerst in IJmuiden ging ophalen, naartoe zou komen. Onderweg vanuit Haarlem naar de afgesproken plaats in Beverwijk heeft mededader [medeverdachte 2] nog gebeld met verdachte, tijdens welk telefoongesprek is besproken dat verdachte ervoor moest zorgen dat [slachtoffer] haar telefoon niet aangedrukt zou hebben staan als ze met haar bezig waren. Op het parkeerterrein is aangeefster vervolgens door verdachte en een mededader geslagen en geschopt. Na afloop van deze mishandeling is het slachtoffer in aanwezigheid van de mededaders door verdachte weer in IJmuiden afgezet en heeft mededader [medeverdachte 2] wederom telefonisch contact opgenomen met verdachte, dit keer om hem er op te wijzen dat hij het telefoonnummer van [slachtoffer] uit zijn telefoon moest halen.
Uit het voorgaande leidt de rechtbank af dat tussen verdachte en zijn mededaders sprake was van nauwe, bewuste en volledige samenwerking, gericht op het opzettelijk en met voorbedachten rade toebrengen van zwaar lichamelijk letsel aan [slachtoffer]. Daarbij heeft de rechtbank overigens in aanmerking genomen dat verdachte geen aannemelijke verklaring heeft gegeven voor het feit dat hij juist deze afgelegen plaats had uitgekozen om samen met zijn mededaders [slachtoffer] te confronteren met haar, in de ogen van verdachte niet te tolereren, gedrag.
De rechtbank acht het onder feit 1 primair ten laste gelegde feit wettig en overtuigend bewezen.
Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde feit komt de rechtbank eveneens tot bewezenverklaring. De rechtbank baseert zich daarbij in de eerste plaats op de aangifte en de door aangeefster afgelegde verklaringen. Voorts brengen naar het oordeel van de rechtbank de overige omstandigheden, waaronder met name het feit dat aangeefster door verdachte naar een afgelegen parkeerterrein is gebracht waar kort nadien ook de mededaders verschenen en waar aangeefster vervolgens door verdachte, die zeer agressief was, en een mededader is mishandeld en waarna, toen zij bij verdachtes auto wilde weglopen, zij is tegengehouden en haar telefoon door verdachte is vernield, met zich dat aannemelijk is dat aangeefster tegen haar zin (wederom) bij verdachte in de auto is gaan zitten om naar huis te worden gebracht en zij niet in vrije wil de keuze heeft kunnen maken om dit te doen.
3.3 Bewijsmiddelen
De rechtbank komt tot bewezenverklaring van de ten laste gelegde feiten onder 1 primair, 2 en 3 op grond van de navolgende bewijsmiddelen.
De hieronder opgenomen processen-verbaal zijn in de wettelijke vorm opgemaakt en voldoen aan de daaraan bij wet gestelde eisen.
De bewijsmiddelen zijn, ook in hun onderdelen, telkens slechts gebruikt ten aanzien van het feit waarop zij blijkens hun inhoud in het bijzonder betrekking hebben.
De inhoud van de hierna genoemde medische verklaring en de verslagen van afgeluisterde telefoongesprekken, hierna te noemen telefoontaps worden slechts tot bewijs gebruikt in samenhang met de overige bewijsmiddelen voor het ten laste gelegde feit 1.
- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal van aangifte van [slachtoffer] d.d. 11 juni 2007 (dossierpagina’s 80-81), inhoudende - zakelijk weergegeven - onder meer het navolgende:
Op 11 juni 2007 ze[verdachte]rdachte] dat hij mij zou komen halen bij Strawberries bij de voetbalclub Telstar in IJmuiden. Ik ben ingestapt en toen reed [verdachte] met mij naar Beverwijk naar het ziekenhuis. Daar achter bij de bungalows zijn parkeerplaatsen. Toen we stil stonden op de parkeerplaats, zag ik dat [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] (de rechtbank begrijpt: de medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2]) daar ook waren. Ik dacht toen: “Nou is het klaar”. [verdachte] sloeg mij toen in mijn gezicht met zijn vuist. De klappen deden veel pijn. Ik heb veel klappen met de vuisten van [verdachte] gehad. Ik ben ook geschopt door [verdachte]. Ik ben zo hard geslagen dat ik op de grond viel. Op de momenten dat ik op de grond lag, ben ik door [verdachte] met zijn voet geschopt tegen mijn rechterdijbeen, mijn rechterzij en mijn rechter elleboog. Ik ben minimaal tweemaal door [medeverdachte 2] geslagen in mijn gezicht en minstens eenmaal door [medeverdachte 2] geschopt.
Ik moest van [verdachte] in zijn auto stappen. Ik wilde weg, maar ik mocht niet weg. Ik wilde weg lopen maar ik werd vastgehouden door [verdachte] en hij duwde mij in de auto. Ik werd door [verdachte] aan een arm in de auto gegooid. Ik zat toen in de auto en ik wilde weg lopen en toen werd ik letterlijk de auto weer in geslagen. Op een gegeven moment zag ik kans om uit de auto te rennen. Ik probeerde door te schreeuwen aandacht van mensen te trekken maar er hoort daar niemand iets. Ik rende op mijn slippers weg en probeerde tegelijk mijn moeder te bellen. [verdachte] pakte mij aan mijn haren en spuwde in mijn gezicht. Hij pakte mijn telefoon af en brak deze door midden. [verdachte] verbood mij iemand te bellen.
Als ik de politie erbij zou halen, zou hij mij dood maken en het huis van mijn ouders in de brand stelen en mijn vader dood schieten. Ik werd door [verdachte] aan mijn arm vastgepakt en in zijn auto gestopt. [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] moesten er achteraan rijden van [verdachte]. Bij Telstar werd ik de auto uit gezet. Toen ik buiten de auto stond werd door [verdachte] nog een brandende aansteker voor mijn gezicht gehouden. Ik mocht toen weg van de mannen.
- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal van verhoor van aangeefster [slachtoffer] d.d. 13 juni 2007 (dossierpagina’s 84-91), inhoudende - zakelijk weergegeven - onder meer het navolgende:
[medeverdachte 1] stond er maar een beetje bij te lachen, te grijnzen.
[medeverdachte 2] zei dat hij een grote familie had; als hij vast zou komen te zitten zouden zijn neefjes mij wel weten te vinden. [verdachte] zei dat ik met hem mee terug moest rijden. Ik werd door [verdachte] in de auto gestopt.
Onderweg zei [verdachte] dat ik moest stoppen met huilen en hij sloeg mij nog een paar keer in mijn gezicht. Toen kwamen we weer aan bij Strawberries in IJmuiden. [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] kwamen naar de auto van [verdachte] toen we in IJmuiden aankwamen. [medeverdachte 1] zei dat ik niets mocht zeggen tegen het meisje dat ik met hem had gezien bij de Mc Donalds anders zou het nog verkeerd met mij aflopen. [verdachte] pakte zijn aansteker, deed deze aan en hield de vlam vlakbij mijn gezicht, bij mijn haar.
Ik wilde wel weg maar ik kon niet wegkomen.
- een schriftelijk stuk betreffende medische informatie omtrent aangeefster [slachtoffer] van de artsen(praktijk) Vollebergh, Vollebergh-Schmeets en Faber d.d. 12 juni 2006 (dossierpagina 99), inhoudende - zakelijk weergegeven - onder meer het navolgende:
Rechteroog: bloeduitstorting boven ooglid en onder het oog. Schaafwond rechter elleboog. Bloeduitstorting rechtsachter bovenbeen.
- de telefoontap d.d. 11 juni 2007 om 19.40 uur van [medeverdachte 2] (de telefoon is overgegeven aan [medeverdachte 1]) naar [verdachte] (dossierpagina 111):
[verdachte]: He luister weet je wat we doen?
[medeverdachte 1]: ja.
[verdachte]: Ga je nog met haar of niet
[medeverdachte 1]: jaja ik heb haar vanochtend nog geneukt maar ehh ik ga niet echt vast ofzo met haar maar ehh.
[verdachte]: tjohh
[medeverdachte 1]: ik neuk haar gewoon af en toe
[verdachte]: Ohh weet je wat we gaan doen, spreek met haar af, dan kom ik ook.
[medeverdachte 1]: ha ha ha ja dat is goed.
- de telefoontap d.d. 11 juni 2007 om 20.10 uur van [medeverdachte 2] naar [verdachte] (dossierpagina’s 114 -115):
[medeverdachte 2]: Ja, zorg dat ze haar telefoon niet aan heeft staan he, zeg maar als we als we bezig zijn dat ze hem niet zeg maar heeft aangedrukt ofzo.
[verdachte]: is goed.
- de telefoontap d.d. 11 juni 2007 om 20.59 uur van [medeverdachte 2] naar [verdachte] (dossierpagina 115):
[medeverdachte 2]: haal haar nummer uit je telefoon.
[verdachte]: ja ja ik weet.
- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal van verhoor van getuige [getuige] d.d. 24 juni 2007 (dossierpagina’s 126-127), inhoudende - zakelijk weergegeven - onder meer het navolgende:
In de nacht van 11 juni 2007 kwam mijn dochter [slachtoffer] thuis. Ze zei dat ze niet kon zeggen wat er gebeurd was. Ze zei dat als ze vertelde wat er was gebeurd dat ze mijn man zouden doodsteken en dat ze mijn huis in de brand zouden steken. Ik heb van [slachtoffer] gehoord dat ze door drie mannen in elkaar was geslagen op een parkeerterrein. Ze vertelde dat de drie mannen haar hadden bedreigd. [slachtoffer] vertelde dat ze met [verdachte] had afgesproken in IJmuiden. Ze was bij hem in de auto gaan zitten en toen reed hij met haar naar Beverwijk. Hij reed naar het parkeerterrein en parkeerde daar. Kort daarna kwam er een andere auto het parkeerterrein oprijden en parkeerde vlakbij de auto van [verdachte]. Op een gegeven moment had ze zo’n klap gekregen dat ze op de grond viel en toen werd ze ook nog geschopt. Ze vertelde dat ze wilde vluchten en mij wilde bellen, dat ze toen door [verdachte] werd vastgepakt, werd geslagen en dat haar telefoon werd gebroken. [slachtoffer] vertelde dat ze in de auto moest gaan zitten, dat ze zelf weg wilde maar dat dat niet mocht. Ze vertelde dat ze naar IJmuiden werd gereden en dat die andere twee mannen daar ook naar toekwamen. Ze zei dat de drie mannen haar hadden verboden om er over te praten met mij, mijn man of de politie.
- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal van verhoor van verdachte d.d. 26 juni 2007 (dossierpagina 163 e.v.), inhoudende - zakelijk weergegeven - onder meer het navolgende:
Op 11 juni 2007 rond 18.00 uur/18.30 uur werd ik gebeld door [medeverdachte 2]. Hij vertelde mij dat die heks uit IJmuiden iets met [medeverdachte 1] (de rechtbank begrijpt: medeverdachte [medeverdachte 1]) had. Ik begreep meteen dat het om [slachtoffer] ging. Zij is een scharreltje van mij. In Haarlem heb ik met [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] gesproken en [medeverdachte 1] vertelde mij dat hij seks had gehad met haar. Er vond toe een telefoongesprek plaats tussen [medeverdachte 1] en [slachtoffer]. Op een gegeven moment zette [medeverdachte 1] zijn telefoon op de luidspreker en ik hoorde dat zij toegaf dat zij die ochtend seks had gehad met [medeverdachte 1]. Omdat ik haar hiermee wilde confronteren heb ik vervolgens om kwart over acht een afspraak gemaakt met haar bij de Strawberries in IJmuiden. Met [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] maakte ik de afspraak dat ik met [slachtoffer] naar Beverwijk zou komen, bij een parkeerplaats tegenover het Rode Kruis Ziekenhuis. Tussen acht en half negen kwamen wij daar aan. [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] kwamen iets van vijf minuten later. Op een gegeven moment werd ik zo kwaad dat ik haar een pets met mijn platte hand gaf. Zij viel hierdoor op de grond. Terwijl zij op de grond lag gaf ik haar een schop tegen haar been en met de buitenkant van mijn hand nog een klap. Ik raakte haar kennelijk met een knokkel want haar oog werd meteen dik.
Ik ging aan de passagierskant mijn auto in en trok haar de auto uit. Ik weet niet waar ik haar vastpakte. Het kan best dat het aan haar haren was, maar het kan ook aan haar kleding geweest zijn. Ik heb haar terug gebracht naar de Strawberries en [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] reden achter mij aan. In de auto gaf ik haar nog een tik op haar been. Ik heb haar telefoon stukgeslagen of gebroken op de parkeerplaats in Beverwijk. Ik heb op haar gespuugd. Ik heb haar wel bedreigd.
- de verklaring van verdachte, afgelegd ter terechtzitting van 18 september 2007. Deze verklaring houdt – zakelijk weergegeven – onder meer in:
Ik blijf bij mijn verklaring zoals ik die op 26 juni 2007 bij de politie heb afgelegd. In aanvulling daarop verklaar ik het volgende. Dat [medeverdachte 2] mij belde toen hij [slachtoffer] en [medeverdachte 1] samen zag, was een vriendendienst. Ik wilde [slachtoffer] met haar gedrag confronteren, dat zij nu seks had gehad met [medeverdachte 1] en een paar dagen daarvoor met mij. Dat vond ik vies en ik vond dat ik daarvoor bij haar moest zijn. Ik wist zeker dat ze hierover zou gaan liegen tegen mij. [slachtoffer] wist voordat ze bij mij in de auto stapte niet dat we naar een parkeerplaats in Beverwijk zouden gaan, evenmin wist ze dat [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] daar zouden zijn. Ik weet eigenlijk niet zeker waarom we niet bij mij thuis hebben afgesproken, we moesten een rustig plekje hebben. Ik werd heel boos.
- het in de wettelijke vorm opgemaakte proces-verbaal van verhoor van medeverdachte [medeverdachte 1] d.d. 24 juli 2007 (dossierpagina 205 e.v.), inhoudende - zakelijk weergegeven - onder meer het navolgende:
Op 11 juni 2007 besloot [verdachte] (de rechtbank begrijpt: verdachte) naar [medeverdachte 2] en mij toe te komen. Toen hij om een uur of acht bij ons was, vertelde hij dat hij om 20.15 uur een afspraak had gemaakt met [slachtoffer]. [verdachte] kwam met het idee om samen naar de afspraak met [slachtoffer] te gaan. Hij vertelde aan [medeverdachte 2] waar hij met [slachtoffer] naar toe zou komen. Ik ben bij [medeverdachte 2] ingestapt en met hem naar de plek in Beverwijk gereden. Toen wij na een rondje gereden te hebben weer terugkwamen op de plek stond [verdachte] daar met [slachtoffer]. [medeverdachte 2] parkeerde de auto naast de auto van [verdachte] en wij stapten uit. [verdachte] stapte uit en kwam naast ons staan. Na een herhaald verzoek stapte [slachtoffer] uit. Ik zag dat [verdachte] [slachtoffer] twee klappen gaf. Een met de binnenkant en een met de buitenkant van zijn hand. Hij raakte haar zodanig dat ze viel. Volgens mij gaf hij haar daarna een trap tegen haar been en nog een klap. Vervolgens gaf [verdachte] haar nog een klap tegen haar hoofd met de buitenkant van zijn hand waarop haar oog meteen dik werd.
Nadat [slachtoffer] klappen had gehad van [verdachte], heeft hij haar uit de auto getrokken. [slachtoffer] stapte later bij [verdachte] in de auto en [verdachte] zei ons dat we achter hem aan moesten rijden. [medeverdachte 2] en ik zijn achter hem aangereden naar de hockeyvelden bij het terrein van Telstar.
4. Strafbaarheid van de feiten
Het bewezen verklaarde levert op:
- ten aanzien van feit 1 primair: medeplegen van poging tot zware mishandeling gepleegd met voorbedachten rade;
- ten aanzien van feit 2: medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven en beroofd houden;
- ten aanzien van feit 3: medeplegen van bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht, met zware mishandeling en met brandstichting.
5. Strafbaarheid van verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dus strafbaar.
6. Motivering van sanctie en van overige beslissingen
6.1 De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft ter zitting gerekwireerd tot:
- bewezenverklaring van hetgeen onder 1 primair, 2 en 3 is ten laste gelegd;
- oplegging van een gevangenisstraf voor de duur van twee (2) jaren met aftrek van de tijd die verdachte reeds in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht;
- ten uitvoerlegging van de bij vonnis van de politierechter te Haarlem van 11 juli 2005 voorwaardelijk opgelegde straf van één (1) maand gevangenisstraf, nu verdachte zich voor het einde van de aan bovengenoemde voorwaardelijke straf verbonden proeftijd heeft schuldig gemaakt aan een of meer strafbare feiten;
- toewijzing van de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer] met betrekking tot de feiten 1 primair, 2 en 3 en oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.
6.2 Hoofdstraf
Bij de beslissing over de straf die aan verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezen verklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede de persoon van verdachte zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting en uit de bespreking aldaar van het vanwege de Reclassering Nederland, regio Midden- en Oost Nederland, Unit Lelystad uitgebrachte rapport van 14 september 2007 is gebleken.
In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.
Verdachte is samen zijn (ex) vriendin naar een afgelegen parkeerplaats gereden waar hij had afgesproken met de twee mededaders. Verdachte en zijn mededaders hadden het plan opgevat om het slachtoffer ter verantwoording te roepen voor haar gedrag, hieruit bestaande dat zij met twee van hen seks zou hebben gehad. Op de parkeerplaats heeft verdachte samen met mededader [medeverdachte 2] het slachtoffer in elkaar geslagen, getrapt en vernederd. Slechts door omstandigheden buiten de wil van verdachte en zijn mededaders gelegen is het bij een poging tot zware mishandeling gebleven. Het letsel had veel ernstiger kunnen zijn, nu verdachte samen met [medeverdachte 2] het slachtoffer meerdere malen in het gezicht heeft gestompt en geslagen en toen het slachtoffer op de grond lag haar nogmaals tegen het lichaam heeft geschopt.
Toen het slachtoffer wilde wegvluchten, heeft verdachte haar beetgepakt en de telefoon, waarmee ze haar moeder probeerde te bellen, vernield. [medeverdachte 2] heeft voorts tegen het slachtoffer gezegd dat zij niet naar de politie mocht gaan omdat hij haar anders zou afmaken. Vervolgens is het slachtoffer met geweld de auto van verdachte in gewerkt en zijn de twee mededaders achter verdachte en het slachtoffer aangereden naar IJmuiden. Aldaar is het slachtoffer (nogmaals) bedreigd door verdachte en heeft mededader [medeverdachte 1] het slachtoffer nogmaals duidelijk gemaakt dat zij niets mocht zeggen over wat er was gebeurd.
Dergelijke strafbare feiten maken een ernstige inbreuk op de lichamelijke en geestelijke integriteit van het slachtoffer en op de rechtsorde en veroorzaken gevoelens van onrust en onveiligheid in de samenleving, meer in het bijzonder bij het slachtoffer. Het slachtoffer kan vaak langdurig lijden onder de psychische gevolgen van een dergelijk traumatische gebeurtenis. Blijkens de zich in het dossier bevindende slachtofferverklaring is in het onderhavige geval nog altijd sprake van angstgevoelens bij het slachtoffer.
Ten nadele van verdachte neemt de rechtbank voorts in aanmerking dat verdachte in het verleden eerder is veroordeeld voor een soortgelijk strafbare feit.
Anders dan de Reclassering Nederland heeft geadviseerd, komt de rechtbank niet toe aan een deels voorwaardelijke gevangenisstraf met voorwaarden, gelet op enerzijds de ernst van de feiten en anderzijds de eerdere voorwaardelijke gevangenisstraf die aan verdachte is opgelegd die hem er kennelijk niet van heeft weerhouden opnieuw een geweldsdelict te plegen. Op grond van het vorenoverwogene is de rechtbank van oordeel dat geen andere straf dan een die vrijheidsbeneming van na te noemen duur medebrengt, dient te worden opgelegd.
6.3 Vordering benadeelde partij
De benadeelde partij [slachtoffer] heeft een vordering tot schadevergoeding van € 330,- ingediend tegen verdachte wegens materiële schade die zij als gevolg van de onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde feiten zou hebben geleden. De gestelde schade bestaat uit: de vernielde telefoon en de reis- en telefoonkosten.
De rechtbank is van oordeel dat de schade ten aanzien van de vernielde telefoon - gelet op de bijgevoegde aankoopbon van Belcompany - tot een bedrag van € 49,99 eenvoudig is vast te stellen en rechtstreeks voortvloeit uit het onder 3.1 bewezen verklaarde feit 2. Voor de overige materiële schade ontbreekt een voldoende onderbouwing.
Ten aanzien van de immateriële schade heeft de benadeelde partij [slachtoffer] - als voorschot - een vordering tot schadevergoeding van € 1.500,- ingediend tegen verdachte die zij als gevolg van de onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde feiten zou hebben geleden.
De rechtbank is van oordeel dat deze schade rechtstreeks voortvloeit uit de onder 3.1 bewezen verklaarde feiten. Gelet op de onderbouwing van de vordering en het verhandelde ter terechtzitting komt de rechtbank vergoeding van de schade in het kader van deze strafzaak tot het gevorderde bedrag billijk voor. Daarbij zal de rechtbank bepalen dat, indien een medeverdachte dit bedrag geheel of gedeeltelijk heeft betaald, verdachte in zoverre zal zijn bevrijd.
Daarnaast dient verdachte te worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken.
De rechtbank zal de benadeelde partij voor het overige niet in haar vordering ontvangen.
6.4 Schadevergoedingsmaatregel
De rechtbank stelt vast dat verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door de onder 1 primair, 2 en 3 bewezen verklaarde feiten is toegebracht. Daarom zal de rechtbank de schadevergoedingsmaatregel aan verdachte opleggen tot het bedrag waartoe de vordering van de benadeelde partij is toegewezen, te weten € 1.549,99.
6.5 Vordering tenuitvoerlegging voorwaardelijke straf (algemene voorwaarde)
Bij vonnis van 11 juli 2005 in de zaak met parketnummer 15/640070-05 heeft de politierechter te Haarlem verdachte ter zake van een poging tot zware mishandeling veroordeeld tot - onder meer - een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van één (1) maand. Ten aanzien van die voorwaardelijke straf is de proeftijd op twee jaren bepaald onder de algemene voorwaarde dat verdachte zich voor het einde van die proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit. De officier van justitie vordert thans dat de rechtbank zal gelasten dat die voorwaardelijke straf alsnog zal worden ten uitvoer gelegd.
De rechtbank heeft bij het onderzoek ter terechtzitting bevonden dat zij bevoegd is over de vordering te oordelen en dat de officier van justitie daarin ontvankelijk is.
De rechtbank is van oordeel dat de vordering kan worden toegewezen, nu uit de overige inhoud van dit vonnis blijkt dat verdachte niet heeft nageleefd de voorwaarde dat hij zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit.
Om die reden zal de rechtbank, gelet op artikel 14g van het Wetboek van Strafrecht, de tenuitvoerlegging van die voorwaardelijke gevangenisstraf gelasten.
7. Toepasselijke wettelijke voorschriften
De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:
36f, 45, 47, 57, 282, 285, 302, 303 van het Wetboek van Strafrecht.
8. Beslissing
De rechtbank:
Verklaart bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan zoals vermeld onder 3.1.
Verklaart niet bewezen wat aan verdachte onder 1 primair, 2 en 3 meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt verdachte daarvan vrij.
Bepaalt dat de bewezen verklaarde feiten de hierboven onder 4. vermelde strafbare feiten opleveren.
Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.
Veroordeelt verdachte wegens dit feit tot een gevangenisstraf voor de duur van twee (2) jaren.
Bepaalt dat de tijd die verdachte vóór de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de thans opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voorzover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.
Wijst toe de vordering tot vergoeding van de door de benadeelde partij [slachtoffer] geleden schade tot een bedrag van € 1.549,99 en veroordeelt verdachte tot betaling van dit bedrag aan [slachtoffer], voornoemd, over te maken op rekeningnummer [rekening] (derdengeldenrekening van Wolf advocaten) onder vermelding van “[slachtoffer]”, tegen behoorlijk bewijs van kwijting.
Bepaalt dat, indien genoemd bedrag geheel of gedeeltelijk door een medeverdachte is betaald, verdachte in zoverre zal zijn bevrijd.
Veroordeelt verdachte in de kosten door de benadeel¬de partij gemaakt, tot op heden vastgesteld op nihil, en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging alsnog te maken.
Verklaart de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk in de vordering.
Legt verdachte als schadevergoedingsmaatregel ten behoeve van het slachtoffer [slachtoffer] de verplichting op tot betaling aan de staat van een bedrag van € 1.549,99, bij gebreke van betaling of verhaal te vervangen door 30 dagen hechtenis.
Bepaalt dat, voorzover dit bedrag of een gedeelte daarvan reeds door of namens een medeverdachte aan de benadeelde partij en/of de staat is betaald, verdachte inzoverre van die verplichting zal zijn ontslagen.
Bepaalt dat betalingen aan de benadeelde partij, voornoemd, in mindering strekken op de verplichting tot betaling aan de staat en dat betalingen aan de staat in mindering strekken op de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij.
Wijst toe de vordering tot tenuitvoerlegging van de officier van justitie en gelast de tenuitvoerlegging van de voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van één (1) maand, opgelegd bij vonnis van de politierechter te Haarlem d.d. 11 juli 2005 in de zaak met parketnummer 15/640070-05.
9. Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. Van Mierlo voorzitter,
mrs. Toeter en Bijvoet, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffier mr. Blijleven,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 2 oktober 2007.