Wetboek-online maakt gebruik van cookies. sluiten
bladeren
zoeken

Jurisprudentie

BB6191

Datum uitspraak2007-10-19
Datum gepubliceerd2007-10-23
RechtsgebiedSociale zekerheid
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamCentrale Raad van Beroep
Zaaknummers06/1462 WAO
Statusgepubliceerd


Indicatie

Intrekking WAO-uitkering. Juistheid belastbaarheid.


Uitspraak

06/1462 WAO Centrale Raad van Beroep Meervoudige kamer U I T S P R A A K op het hoger beroep van: [Appellante], tegen de uitspraak van de rechtbank Zwolle-Lelystad van 26 januari 2006, 05/822 (hierna: aangevallen uitspraak), in het geding tussen: appellante en de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv). Datum uitspraak: 19 oktober 2007 I. PROCESVERLOOP Namens appellante heeft mr. R.H.H. Schepers, advocaat te Deventer, hoger beroep ingesteld en is een aanvullend stuk ingezonden. Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 21 september 2007, waar appellante met voorafgaand bericht niet is verschenen. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. M.W.A. Blind. II. OVERWEGINGEN Bij zijn oordeelsvorming gaat de Raad uit van de volgende, tussen partijen niet bestreden, feiten en omstandigheden. Appellante, die werkzaam was als medewerkster in een laboratorium, is op 11 mei 1992 uitgevallen wegens linkerschouderklachten. Nadien heeft zij ook psychische klachten gekregen. De aan haar toegekende uitkering krachtens de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering werd laatstelijk berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80 tot 100%. Bij besluit van 19 april 2004 heeft het Uwv deze arbeidsongeschiktheidsuitkering met ingang van 17 juni 2004 ingetrokken, onder de overweging dat de mate van appellantes arbeidsongeschiktheid met ingang van laatstgenoemde datum minder dan 15% was. Bij besluit van 3 mei 2005 (hierna: het bestreden besluit) heeft het Uwv het door appellante tegen het besluit van 19 april 2004 ingediende bezwaar ongegrond verklaard. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het tegen het bestreden besluit ingestelde beroep ongegrond verklaard. In hoger beroep heeft appellante onder verwijzing naar de op haar verzoek verrichte expertise van psychiater dr. L. Timmerman doen aanvoeren dat onvoldoende rekening is gehouden met de bij haar bestaande beperkingen ten aanzien van concentratie, doelmatig handelen, snelle prikkelbaarheid en agressiviteit en dat zij door deze psychiater niet belastbaar is geacht voor halve of hele dagen werk. Voort is appellante van mening dat zij niet in staat is om de geduide functies te vervullen en is aanvullend een beroepsgrond naar voren gebracht ten aanzien van de inzichtelijkheid en verifieerbaarheid van de geduide functies. De Raad overweegt als volgt. De Raad is van oordeel dat het medisch onderzoek door de (bezwaar)verzekeringsartsen zorgvuldig is geweest en ziet met de rechtbank geen aanleiding om te twijfelen aan de juistheid en volledigheid van de door de verzekeringsarts J.F.B. Godijn bij appellante vastgestelde beperkingen. De Raad stelt vast dat appellante in de bezwaarfase opnieuw is onderzocht en is van oordeel dat door de bezwaarverzekeringsarts M. Bakker onder meer op basis van informatie van behandelende psychiater J.R. van der Bijl afdoende is gemotiveerd waarom zij geen aanleiding heeft gevonden om de beperkingen anders vast te stellen dan door de verzekeringsarts Godijn reeds is aangegeven. Voorts is door de bezwaarverzekeringsarts Bakker genoegzaam aangegeven waarom de onderzoeksbevindingen van psychiater Timmerman evenmin tot een ander medisch oordeel leiden. De Raad merkt in dat verband op dat de informatie van psychiater Timmerman betrekking heeft op klachten ten tijde van zijn onderzoek op 22 maart 2006 en niet is komen vast te staan dat de op die datum geconstateerde verslechtering ten tijde in geding reeds was opgetreden. De Raad heeft, uitgaande van de juistheid van de vastgestelde belastbaarheid, evenmin grond om ervan uit te gaan dat de aan appellante voorgehouden functies voor haar in medisch opzicht niet geschikt zouden zijn. Het vorenstaande betekent dat de aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd. De Raad acht geen termen aanwezig om toepassing te geven aan artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht. III. BESLISSING De Centrale Raad van Beroep, Recht doende: Bevestigt de aangevallen uitspraak. Deze uitspraak is gedaan door D.J. van der Vos als voorzitter en R.C. Stam en J.P.M. Zeijen als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van M. Gunter als griffier, uitgesproken in het openbaar op 19 oktober 2007. (get.) D.J. van der Vos. (get.) M. Gunter. CVG