inloggen / registreer

Jurisprudentie

BB0036

Datum uitspraak2007-07-18
Datum gepubliceerd2007-07-20
RechtsgebiedSociale zekerheid
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamCentrale Raad van Beroep
Zaaknummers05/6231 ZW
Statusgepubliceerd

Indicatie

Weigering ziekengeld. Geen nadere medische onderbouwing van betrokkene.

Uitspraak

05/6231 ZW Centrale Raad van Beroep Enkelvoudige kamer U I T S P R A A K op het hoger beroep van: [A. te B. ] (hierna: appellante), tegen de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 9 september 2005, 05/1471 (hierna: aangevallen uitspraak), in het geding tussen: appellante en de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv). Datum uitspraak: 18 juli 2007 I. PROCESVERLOOP Namens appellante heeft mr. A.L. Kuit, advocaat te Rotterdam, hoger beroep ingesteld. Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 6 juni 2007. Voor appellante is verschenen mr. Kuit. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door B.L.J. Weltevrede. II. OVERWEGINGEN Appellante is laatstelijk werkzaam geweest als medewerkster tuinbouw. Op 29 augustus 2001 heeft zij zich ziek gemeld met klachten aan haar handen en polsen. Na het bereiken van de voorgeschreven wachttijd is haar met ingang van 28 augustus 2002 een uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) toegekend, berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80 tot 100%. Het Uwv heeft bij besluit van 10 oktober 2003 de WAO-uitkering met ingang van 8 december 2003 ingetrokken. Aan dit besluit lag de overweging ten grondslag dat appellante weer in staat was haar eigen werk als medewerkster tuinbouw te verrichten. Appellante heeft zich vervolgens per 12 augustus 2004 ziek gemeld bij het Uwv met hartklachten en nek- en schouderklachten. Zij ontving op dat moment een uitkering ingevolge de Werkloosheidswet. De verzekeringsarts heeft de resultaten van de onderzoeken door de cardioloog en de neuroloog afgewacht en appellante op zijn spreekuur van 1 december 2004 per 2 december 2004 hersteld verklaard. Het Uwv heeft dienovereenkomstig bij besluit van 7 december 2004 appellante meegedeeld dat met ingang van 2 december 2004 geen recht (meer) bestaat op uitkering van ziekengeld op grond van de Ziektewet. Bij besluit van 18 februari 2005 (bestreden besluit) heeft het Uwv het bezwaar van appellante tegen het besluit van 7 december 2004 ongegrond verklaard. De rechtbank heeft het beroep van appellante ongegrond verklaard. In hoger beroep heeft appellante het standpunt ingenomen dat zij op en na 2 december 2004 wegens ziekte of gebreken ongeschikt was tot het verrichten van haar arbeid, als gevolg van haar psychische klachten, maar met name ook vanwege het feit dat zij lijdt aan botontkalking. Zij heeft aangekondigd te trachten nadere medische informatie in geding te brengen, teneinde haar stellingen nader te onderbouwen. De Raad stelt vast dat appellante geen nadere medische onderbouwing van haar stellingen in geding heeft gebracht en kan zich mede daarom volledig vinden in de overwegingen van bezwaarverzekeringsarts J.H.M. de Brouwer, die in zijn rapport van 12 januari 2006 naar voren heeft gebracht dat aan de psychische klachten van appellante aandacht is geschonken, maar dat met name bezwaarverzekeringsarts Groenewegen bij eigen onderzoek geen relevante psychopathologie heeft kunnen vaststellen. Verder heeft De Brouwer aangevoerd dat ook aan de pijnklachten van appellante aandacht is geschonken, maar dat bij eigen onderzoek bezwaarverzekeringsarts Groenewegen, in navolging van de primaire verzekeringsarts geen relevante afwijkingen heeft kunnen vaststellen. De Brouwer heeft voorts naar voren gebracht dat botontkalking als verklaring voor de pijn niet direct aannemelijk is en het evenmin een feit is waaruit ongeschiktheid voor het eigen werk volgt. Juist bij botontkalking is er volgens De Brouwer alle reden om zoveel mogelijk te bewegen en te belasten. De Raad heeft dan ook geen aanleiding gevonden om het oordeel van de rechtbank dat het Uwv terecht heeft gemeend dat appellante op en na 2 december 2004 in staat was haar arbeid te verrichten niet te volgen. Dit betekent dat het hoger beroep niet slaagt. De Raad acht geen termen aanwezig om toepassing te geven aan artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht. III. BESLISSING De Centrale Raad van Beroep, Recht doende: Bevestigt de aangevallen uitspraak. Deze uitspraak is gedaan door M.C. Bruning. De beslissing is, in tegenwoordigheid van P. van der Wal als griffier, uitgesproken in het openbaar op 18 juli 2007. (get.) M.C. Bruning. (get.) P. van der Wal. MK