inloggen / registreer

Jurisprudentie

AT9910

Datum uitspraak2005-07-25
Datum gepubliceerd2005-07-25
RechtsgebiedStraf
Soort ProcedureEerste aanleg - meervoudig
Instantie naamRechtbank Maastricht
Zaaknummers03/008481-04
Statusgepubliceerd

Indicatie

Veroordeling voor het medeplegen van gekwalificeerde doodslag.

Uitspraak

RECHTBANK MAASTRICHT Sector Strafrecht Parketnummers: 03/008481-04; 03/700118-05 Datum uitspraak: 25 juli 2005 Dit vonnis is naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 28 januari 2005, 20 april 2005, 5 juli 2005, 6 juli 2005, 8 juli 2005 en 11 juli 2005 op tegenspraak gewezen door de meervoudige kamer voor strafzaken in de zaak tegen [Naam verdachte4], geboren te [Geboorteplaats verdachte4]] op [Geboortedatum verdachte4], wonende te [Woonplaats verdachte4], thans gedetineerd in Penitentiaire Inrichting Limburg Zuid - Huis van Bewaring Overmaze, Maastricht, Willem Alexanderweg 21. De bij afzonderlijke dagvaardingen onder bovenvermelde parketnummers aangebrachte zaken zijn ter terechtzitting gevoegd. De tenlasteleggingen Aan [Naam verdachte4] is in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 na wijziging van de tenlastelegging ten laste gelegd dat 1. hij op of omstreeks 29 juli 2004 in de gemeente Maastricht tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk [Naam slachtoffer] van het leven heeft beroofd, door met dat opzet die [Naam slachtoffer] - meermalen althans eenmaal met een honkbalknuppel, in elk geval met een hard voorwerp, op en/of tegen het hoofd en/of het lichaam te slaan en/of - meermalen althans eenmaal met een mes, in elk geval met een scherp en/of puntig voorwerp in het lichaam te steken en/of - meermalen althans eenmaal met kracht en met geschoeide voet tegen het hoofd en/of het lichaam te schoppen en/of te trappen en/of - meermalen althans eenmaal met kracht met vuisten te slaan en/of te stompen, tengevolge waarvan voornoemde [Naam slachtoffer] is overleden, welke vorenomschreven doodslag werd gevolgd en/of vergezeld door enig strafbaar feit, te weten diefstal van een personenauto merk Volvo type XC 90 en/of een horloge van het merk Breitling en/of een beurs met inhoud en/of een GSM en/of een halskettinkje, en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en/of aan de andere deelnemer(s) straffeloosheid en/of het bezit van het wederrechtelijk verkregene te verzekeren; subsidiair, althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden, dat: hij, verdachte, op of omstreeks 29 juli 2004 in de gemeente Maastricht, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een personenauto van het merk Volvo, type XC 90 en/of een horloge van het merk Breitling en/of een beurs met inhoud en/of een GSM en/of een halskettinkje, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [Naam slachtoffer], in elk geval toebehorende aan een ander of aan anderen dan aan hem, verdachte en/of aan zijn, verdachtes, mededader(s), welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld van geweld tegen voornoemde [Naam slachtoffer], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan zijn, verdachtes, mededader(s) hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld bestond in het voornoemde [Naam slachtoffer] - meermalen althans eenmaal met een honkbalknuppel, in elk geval met een hard voorwerp, op en/of tegen het hoofd en/of het lichaam slaan en/of - meermalen althans eenmaal met een mes, in elk geval met een scherp en/of puntig voorwerp in het lichaam steken en/of - meermalen althans eenmaal met kracht en met geschoeide voet tegen het hoofd en/of het lichaam schoppen en/of trappen en/of - meermalen althans eenmaal met kracht met vuisten slaan en/of stompen, welk vorenomschreven feit de dood van voornoemde [Naam slachtoffer] ten gevolge heeft gehad; 2. hij op of omstreeks 26 oktober 2004 in de gemeente Maastricht, in elk geval in het arrondissement Maastricht, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk aanwezig heeft gehad ongeveer 79 gram, in elk geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende MDA en/of MDMA en/of N-ethyl MDA (=MDEA) en/of amfetamine, zijnde MDA, MDMA, N-ethyl MDA (=MDEA) en amfetamine (telkens) een middel vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I. Aan [Naam verdachte4] is in de zaak met het parketnummer 03/700118-05 ten laste gelegd dat hij in of omstreeks de periode van 1 juli 2004 tot en met 26 oktober 2004 in de gemeente Maastricht, in elk geval in het arrondissement Maastricht tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, ter voorbereiding van het misdrijf - gijzeling als omschreven in artikel 282a van het Wetboek van Strafrecht en/of - wederrechtelijke vrijheidsberoving als omschreven in artikel 282 van het Wetboek van Strafrecht en/of - afpersing als omschreven in artikel 317 van het Wetboek van Strafrecht en/of - diefstal met geweld als omschreven in artikel 312 van het Wetboek van Strafrecht, opzettelijk een of meer handgeschreven aantekeningen met betrekking tot voornoemde misdrijven en handgemaakte situatietekeningen waarop een woning en de onmiddellijke omgeving van die woning waren afgebeeld dan wel vermeld, kennelijk bestemd tot het (in vereniging) begaan van dat misdrijf, heeft verworven en/of vervaardigd en/of voorhanden heeft gehad. De vrijspraak De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen, hetgeen [Naam verdachte4] in de zaak met het parketnummer 03/700118-05 is ten laste gelegd, en zal hem daarvan vrijspreken. De rechtbank overweegt hiertoe het volgende. Weliswaar is [Naam verdachte4], kort samengevat, aanwezig geweest bij een bespreking over het plannen en plegen van een beroving van een bank en het daartoe gijzelen van een bankmedewerker en zijn gezin, maar er is naar het oordeel van de rechtbank geen bewijs dat [Naam verdachte4], al dan niet in vereniging, in verband met deze plannen situatietekeningen en aantekeningen heeft verworven, heeft vervaardigd of voorhanden heeft gehad. De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan de verdachte in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 onder 2 is ten laste gelegd. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken. Overweging met betrekking tot het bewijs Door de raadsman is aangevoerd dat [Naam verdachte4] ter zake de tenlastegelegde doodslag dient te worden vrijgesproken, nu er geen opzet op de dood van het slachtoffer - feitelijk of in voorwaardelijke zin - bij hem heeft bestaan. De rechtbank verwerpt dit verweer. Uit de bewijsmiddelen volgt dat [Naam verdachte4] en zijn medeverdachten het plan hebben opgevat te gaan car-jacken. Daartoe hadden zij een knuppel en een mes bij zich. Vergaand geweld zou daarbij niet geschuwd worden, getuige de verklaring van [Naam verdachte7] dat het slachtoffer bewusteloos geslagen zou worden (blz. 3214). De rechtbank heeft echter geen aanwijzingen gevonden dat de verdachten reeds bij de planning voornemens waren het slachtoffer te doden. Dit voornemen, het slachtoffer te doden, is vervolgens uiterlijk op de Sint Pietersberg bij een aantal groepsleden wel opgekomen, ook bij [Naam verdachte4]. Uit de verklaring van met name [Naam verdachte8] leidt de rechtbank af dat [Naam verdachte4] op de Sint Pietersberg pas op een later moment dan [Naam verdachte2], [Naam verdachte1] en [Naam verdachte3] bij het slachtoffer is gekomen. Het slachtoffer lag toen al nagenoeg bewegingsloos, en bloedend, op de grond en [Naam verdachte2] doorzocht zijn zakken. Kortom, het slachtoffer was reeds volledig weerloos en verder geweld was niet meer nodig om de diefstal van de auto door te voeren. Volgens [Naam verdachte1] (blz. 3038 en zijn verklaring afgelegd ten overstaan van de rechter-commissaris) trapt [Naam verdachte4] het slachtoffer vervolgens toch nog krachtig tegen het hoofd. Letterlijk zegt [Naam verdachte1] op blz. 3045 “Ik zag dat door de trappen die [Naam verdachte4] tegen het hoofd van [Naam slachtoffer] gaf dat het hoofd van [Naam slachtoffer] flink heen en weer bewoog. Het leek wel alsof [Naam verdachte4] meende dat het hoofd van [Naam slachtoffer] een voetbal was” en “[Naam verdachte3] trapte tegen het hoofd van [Naam slachtoffer] waardoor het hoofd in de richting van mij en [Naam verdachte4] kwam. [Naam verdachte4] trapte het hoofd weer terug in de richting van [Naam verdachte3]”. Ook [Naam verdachte2] bevestigt dat [Naam verdachte4] tegen het hoofd van het slachtoffer trapte (blz. 2862). [Naam verdachte4] zelf erkent dat hij bij het slachtoffer is geweest en dat hij hem met zijn voet tegen zijn schouder heeft geduwd. Aan de verklaring van [Naam verdachte4] dat hij slechts tegen de schouder geduwd zou hebben, hecht de rechtbank, gelet op de hiervoor aangehaalde verklaringen van [Naam verdachte2] en [Naam verdachte1], geen geloof. De rechtbank komt dan ook tot de conclusie dat [Naam verdachte4] overgaat tot het uitoefenen van buitensporig geweld op het slachtoffer nadat zulks voor het voltooien van de diefstal al niet meer nodig was. De rechtbank leidt hieruit af dat bij [Naam verdachte4] opzet is ontstaan op de dood van het slachtoffer. Nu er volgens de rechtbank sprake is van zuiver opzet op de dood van het slachtoffer, hoeft de stelling van de verdediging dat van voorwaardelijk opzet op de dood geen sprake is, geen bespreking meer. Evenmin hoeft de rechtbank nog in te gaan op het verweer van de raadsman met betrekking tot het subsidiair tenlastegelegde. De bewezenverklaring De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat [Naam verdachte4] het in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 onder 1 primair ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat hij op of omstreeks 29 juli 2004 in de gemeente Maastricht, tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk [Naam slachtoffer] van het leven heeft beroofd, door met dat opzet die [Naam slachtoffer] - meermalen met een honkbalknuppel tegen het hoofd en het lichaam te slaan en - meermalen met een mes in het lichaam te steken en - meermalen met kracht en met geschoeide voet tegen het hoofd en het lichaam te schoppen en - meermalen met kracht met vuisten te slaan, tengevolge waarvan voornoemde [Naam slachtoffer] is overleden, welke vorenomschreven doodslag werd gevolgd door enig strafbaar feit, te weten diefstal van een personenauto merk Volvo, type XC 90, en een horloge van het merk Breitling en een beurs met inhoud en een GSM, en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken. De partiële vrijspraak De rechtbank acht niet bewezen hetgeen aan [Naam verdachte4] in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 onder 1 primair meer of anders is ten laste gelegd. [Naam verdachte4] moet hiervan worden vrijgesproken. De bewijsmiddelen De beslissing van de rechtbank, dat het bewezen verklaarde door [Naam verdachte4] is begaan, steunt op de inhoud van de bewijsmiddelen, houdende de daartoe redengevende feiten en omstandigheden. De kwalificatie Het in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 bewezen verklaarde levert op een strafbaar feit welk moet worden gekwalificeerd als volgt. feit 1 primair: medeplegen van doodslag, gevolgd van een strafbaar feit en gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden of gemakkelijk te maken De strafbaarheid van de verdachte Door dr. L.H. Jacobs-Dams, forensisch psychiater, en drs. A.F.J.M. Zwegers, psycholoog/neuropsycholoog, zijn rapporten, [Naam verdachte4] betreffend, d.d. 23 juni 2005 en 24 mei 2005 opgemaakt. Beide deskundigen komen tot het oordeel dat -zakelijk weergegeven- [Naam verdachte4] lijdt aan een antisociale persoonlijkheidsstoornis, die ten tijde van het ten laste gelegde evenzeer bestond en die zijn gedragingen ten tijde van het plegen van het ten laste gelegde beïnvloedde in die mate dat het ten laste gelegde daaruit verklaard zou kunnen worden. Op grond hiervan komen de deskundigen tot een licht verminderde toerekeningsvatbaarheid van [Naam verdachte4]. Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid uitsluit. [Naam verdachte4] is derhalve strafbaar. De redengeving van de op te leggen straf De officier van justitie heeft ter terechtzitting gevorderd dat [Naam verdachte4] in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 ter zake van het feit onder 1 primair zal worden veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 16 jaren, met aftrek conform het bepaalde in artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht. De raadsman heeft betoogd dat [Naam verdachte4] vrijgesproken dient te worden van het in de zaak met parketnummer 03/008481-04 onder 1 primair en 2 ten laste gelegde en het in de zaak met parketnummer 03/700118-05 ten laste gelegde. Mede gelet op hetgeen door de officier van justitie en door en namens [Naam verdachte4] ter terechtzitting naar voren is gebracht, overweegt de rechtbank in verband met de op te leggen straf het volgende. Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezen verklaarde is begaan en op de persoon van [Naam verdachte4], zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen. Daarbij is in het bijzonder rekening gehouden met het volgende. [Naam verdachte4] heeft zich samen met zijn medeverdachten schuldig gemaakt aan doodslag op [Naam slachtoffer]. Tevens is vast komen te staan dat die doodslag is gepleegd teneinde [Naam slachtoffer] te kunnen beroven van het door hem bestuurde voertuig. Crimineel gedrag als het onderhavige behoort tot de ernstigste delicten. De wetgever heeft de buitengewone ernst van dit soort criminaliteit tot uitdrukking gebracht door daarop levenslange gevangenisstraf als strafmaximum te stellen. De ernst van het onderhavige feit wordt nog versterkt door de brute en gruwelijke wijze waarop [Naam slachtoffer] om het leven is gebracht. Nadat [Naam verdachte1] en [Naam verdachte2] [Naam slachtoffer] hadden voorgespiegeld seksueel contact met hem te willen hebben, zijn zij met [Naam slachtoffer] in diens voertuig naar de Sint Pietersberg gereden. Aldaar vergezelde [Naam verdachte3] zich bij dit drietal, waarna [Naam verdachte1] de ‘verleiding’ voortzette. Kort daarop werd [Naam slachtoffer] door [Naam verdachte1] geslagen in de hoop hem te kunnen overmeesteren. Toen [Naam slachtoffer] trachtte te vluchten, escaleerde het geweld onmiddellijk en werd hij door [Naam verdachte3] verschillende malen met een honkbalknuppel op het lichaam en het hoofd geslagen. De op de grond liggende en inmiddels weerloze [Naam slachtoffer] werd geslagen en door [Naam verdachte3], [Naam verdachte1] en de inmiddels gearriveerde [Naam verdachte4] met geschoeide voeten op zo’n wijze tegen het hoofd getrapt dat het volgens [Naam verdachte1] leek alsof met dat hoofd voetbal werd gespeeld. Vervolgens duwde [Naam verdachte1] met zijn voet tegen de keel van [Naam slachtoffer] en ging [Naam verdachte2] op [Naam slachtoffer]’s keel staan en toen het gewenste effect - te weten de dood van [Naam slachtoffer] - kennelijk nog niet was bereikt, heeft [Naam verdachte2] [Naam slachtoffer] twee maal met een mes in de borststeek gestoken en daarbij diens long geraakt. De rechtbank acht voorts bijzonder ernstig dat hierboven genoemd geweld werd uitgeoefend terwijl daartoe voor het bereiken van het door [Naam verdachte4] en zijn medeverdachten beoogde doel -de diefstal van het voertuig van [Naam slachtoffer]- elke noodzaak ontbrak. [Naam slachtoffer] had immers reeds na de eerste klappen met de knuppel gezegd dat zij alles mochten hebben en hen gesmeekt hem geen pijn meer te doen. De mate waarin deze gewelddadigheden en de daaruit voortvloeiende dood van [Naam slachtoffer] persoonlijk leed voor diens familie en naaste omgeving teweeg hebben gebracht, is onbeschrijfelijk. Daar komt nog bij dat ook de rechtsorde door feiten als het onderhavige extra ernstig wordt geschokt en dat gevoelens van angst, onrust en onveiligheid in de samenleving (nog verder) worden gevoed. De rechtbank is op grond van het voorgaande van oordeel dat een lange vrijheidsbenemende straf op zijn plaats is. Daar komt bij dat [Naam verdachte4] bij de planning van de car-jacking (zij het in mindere mate dan [Naam verdachte5] en [Naam verdachte1]) alsmede bij de uitoefening van bedoeld geweld betrokken is geweest. Deze rol van [Naam verdachte4] zal in de straf tot uiting dienen te komen. Ten bezware van [Naam verdachte4] is voorts in aanmerking genomen dat hij reeds eerder wegens een geweldsdelict is veroordeeld. Ten voordele van [Naam verdachte4] is in aanmerking genomen dat hij als licht verminderd toerekeningsvatbaar moet worden aangemerkt. Alle bovenstaande factoren in haar oordeel betrokken hebbend, komt de rechtbank tot een naar haar oordeel hoge gevangenisstraf voor [Naam verdachte4]. Desalniettemin zal deze straf aanmerkelijk lager liggen dan de gevangenisstraf die door het Openbaar Ministerie is geëist. Dat hangt samen met het Nederlandse strafklimaat, waarnaar de rechtbank eveneens heeft gekeken. Meer concreet heeft de rechtbank bij het bepalen van de hoogte van de straf de ernst van het bewezen verklaarde feit gerelateerd aan andere soortgelijke strafbare feiten, waarbij rekening is gehouden met de straffen die voor soortgelijke feiten in den lande plegen te worden opgelegd. De vordering van de benadeeld partij Ter terechtzitting is het formulier, zoals bedoeld in artikel 51b, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering, behandeld, waarbij de nabestaanden van het slachtoffer zich ter zake van hun vordering tot schadevergoeding als benadeelde partij in het strafproces hebben gevoegd. De rechtbank stelt vast dat de benadeelde partij, gelet op hetgeen in de zaak met parketnummer 03/008481-04 onder 1 primair bewezen is verklaard en nu aan [Naam verdachte4] ter zake van dat feit een straf zal worden opgelegd, rechtstreeks schade heeft geleden. De kosten van lijkbezorging zijn immers ten laste van de nabestaanden gekomen. Gevorderd zijn de kosten van de koffietafel ter hoogte van € 977,80. Op grond van het bepaalde in artikel 6:108, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek zal de rechtbank dit bedrag toewijzen. De rechtbank zal tevens toewijzen de vordering voorschot in de advocaatkosten van € 1.000,-. De rechtbank is van oordeel dat de vordering voor wat betreft de overige materiële kosten, te weten de kosten publicaties, monument en posters, de reiskosten, de overnachtingskosten en de telefoonkosten, niet van zodanig eenvoudige aard is dat deze zich voor behandeling in dit strafgeding leent en zal de benadeelde partij voor wat betreft deze kosten niet-ontvankelijk in haar vordering verklaren en verwijzen naar de burgerlijke rechter. De benadeelde partij heeft voorts een voorschot smartengeld van € 5.000,- gevorderd. Gesteld is dat op grond van de Wet conflictenrecht onrechtmatige daad Belgisch recht op dit deel van de vordering van toepassing is en dat de vordering naar Belgisch recht dient te worden toegewezen. De rechtbank zal de benadeelde partij ook voor dit deel van de vordering niet-ontvankelijk verklaren en naar de burgerlijke rechter verwijzen. Gelet op de rechtsvragen waarvoor de rechtbank zich ziet gesteld, is de rechtbank van oordeel dat de vordering voor wat betreft dit onderdeel niet van zodanig eenvoudige aard is dat deze zich voor behandeling in dit strafgeding leent. Nu [Naam verdachte4] ter zake van het in de zaak met parketnummer 03/008481-04 onder 1 primair bewezenverklaarde feit zal worden veroordeeld en hij naar burgerlijk recht jegens de benadeelde partij aansprakelijk is voor de schade die door dat strafbare feit is toegebracht, heeft de rechtbank besloten tot het opleggen van nader te noemen maatregel. De toepasselijke wettelijke bepalingen De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 24c, 36f, 47, 287 en 288 van het Wetboek van Strafrecht. DE BESLISSINGEN: De rechtbank - verklaart niet wettig en overtuigend bewezen, dat de verdachte het in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 onder 2 ten laste gelegde heeft begaan en spreekt hem daarvan vrij; - verklaart niet wettig en overtuigend bewezen, dat de verdachte het in de zaak met het parketnummer 03/700118-05 ten laste gelegde heeft begaan en spreekt hem daarvan vrij; - verklaart wettig en overtuigend bewezen, dat de verdachte het in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 onder 1 primair ten laste gelegde, zoals hiervoor is omschreven, heeft begaan; - verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte in de zaak met het parketnummer 03/008481-04 onder 1 primair meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt hem daarvan vrij; - verklaart dat het bewezenverklaarde het hiervoor vermelde strafbare feit oplevert en dat de verdachte strafbaar is; - veroordeelt de verdachte voor het hiervoor bewezenverklaarde tot een gevangenisstraf voor de duur van negen jaar; - beveelt dat de tijd door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de uitvoering van de aan veroordeelde opgelegde gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht; - veroordeelt de verdachte hoofdelijk om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan de benadeelde partij nabestaanden [Naam slachtoffer], te betalen een bedrag van € 977,80 (negenhonderdzevenenzeventig euro en tachtig cent); - bepaalt dat de benadeelde partij nabestaanden [Naam slachtoffer], voor het overige in haar vordering niet-ontvankelijk is en dat zij deze vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen; - veroordeelt de verdachte hoofdelijk in de kosten door de benadeelde partij nabestaanden [Naam slachtoffer], in het kader van deze procedure gemaakt, begroot op € 1.000,00, alsmede in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak alsnog te maken; - legt aan de verdachte hoofdelijk de verplichting op aan de staat, ten behoeve van het slachtoffer nabestaanden [Naam slachtoffer], te betalen een bedrag van € 977,80 (negenhonderdzevenenzeventig euro), bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door hechtenis voor de duur van negentien dagen; - verstaat dat toepassing van laatstbedoelde vervangende hechtenis de opgelegde verplichting tot betaling niet opheft; - bepaalt dat, indien de verdachte aan de benadeelde partij nabestaanden [Naam slachtoffer] voormeld bedrag van € 977,80 heeft voldaan, de verplichting tot betaling aan de staat komt te vervallen; - bepaalt dat, indien verdachte aan de verplichting tot betaling aan de staat van het bedrag van € 977,80 heeft voldaan, de verplichting tot betaling van dat bedrag aan de benadeelde partij nabestaanden [Naam slachtoffer] komt te vervallen. Dit vonnis is aldus gewezen door mr. R.A.J. van Leeuwen, voorzitter, mr. M.C.A.E. van Binnebeke en mr. H.M.J. Quaedvlieg, rechters, in tegenwoordigheid van mr. G.L.P. Biesmans, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 25 juli 2005.