inloggen / registreer

Jurisprudentie

AF1860

Datum uitspraak2002-11-25
Datum gepubliceerd2002-12-16
RechtsgebiedStraf
Soort ProcedureEerste aanleg - meervoudig
Instantie naamRechtbank 's-Gravenhage
Zaaknummers09/757199-02
Statusgepubliceerd

Uitspraak

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE SECTOR STRAFRECHT MEERVOUDIGE KAMER (VERKORT VONNIS) parketnummer 09/757199-02 rolnummer 0005 's-Gravenhage, 25 november 2002 De rechtbank 's-Gravenhage, rechtdoende in strafzaken, heeft het navolgende vonnis gewezen in de zaak van de officier van justitie tegen de verdachte: [verdachte], geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats], wonende te [adres], [woonplaats], thans gedetineerd te Penitentiaire Inrichting Noord Brabant Noord, Huis van Bewaring Grave Oosterhoek. De terechtzitting. Het onderzoek is gehouden ter terechtzitting van 11 november 2002. De verdachte, bijgestaan door de raadsvrouw mr S.I. Kouwenhoven, is verschenen en gehoord. De officier van justitie mr C.M.J. Krol heeft gevorderd dat verdachte terzake van het hem bij dagvaarding onder 6 telastgelegde wordt vrijgesproken en dat verdachte terzake van het hem bij dagvaarding onder 1, 2, 3, 4, 5, 7 en 8 telastgelegde wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 4 1/2 jaar, met aftrek van de tijd in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht. De officier van justitie heeft voorts gevorderd dat de blijkens de Lijst van inbeslaggenomen, niet teruggegeven voorwerpen - hierna te noemen Beslaglijst, waarvan een fotokopie, gemerkt C, aan dit vonnis is gehecht - onder verdachte inbeslaggenomen voorwerpen, te weten: 8 stuks patroon, LUGER kal. 9 mm, 55 stuks XTC, YSK, 2 stuks cocaïne, bollen 0,7 gram en 5 stuks patroon, 3 patronen en 2 hulzen zullen worden onttrokken aan het verkeer, en dat de blijkens de Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerpen, te weten: 1 stuk papier, lijst met namen en bedragen, 1 samoerai zwaard kleur: zwart/goud en 1 imitatiewapen aansteker, pistooltje zullen worden verbeurdverklaard, en dat de blijkens de Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerpen, te weten: Nederlands geld ter waarde van euro 900,= (18x euro 50,=), 1 telefoonklapper, 1 zakagenda en 1 telefoon, NOKIA 8850 kleur: zilver zullen worden teruggegeven aan verdachte. De telastlegging. Aan verdachte is telastgelegd - na wijziging van de telastlegging ter terechtzitting - hetgeen is vermeld in de ingevoegde fotokopie van de dagvaarding, gemerkt A, en van de vordering wijziging telastlegging, gemerkt A1. De geldigheid van de dagvaarding. Ter terechtzitting heeft de raadsvrouw aangevoerd dat de dagvaarding voor wat betreft de feiten gepleegd tegen [slachtoffer1] nietig dient te worden verklaard. Ten aanzien van de onder 1 telastgelegde wederrechtelijke vrijheidsberoving van [slachtoffer1] en de onder 3 telastgelegde jegens [slachtoffer1] uitgeoefende dwang geldt dat de dagvaarding meer specifiek had moeten zijn wat betreft de vermelding van tijd en plaats. Immers, [slachtoffer1] heeft omtrent meerdere incidenten verklaard. De rechtbank verwerpt dit verweer en is van oordeel dat de aan verdachte onder 1 sub a en 3 sub a telastgelegde feiten, mede gelet op de overige feiten in de dagvaarding en tegen de achtergrond van de processtukken, voldoende duidelijk en feitelijk zijn. De dagvaarding voldoet derhalve aan de eisen gesteld in artikel 261 van het Wetboek van Strafvordering. Vrijspraak ten aanzien van feit 3. De rechtbank acht op grond van het onderzoek ter terechtzitting niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen verdachte bij - gewijzigde - dagvaarding onder 3, 6 en 8 is telastgelegd, zodat hij daarvan dient te worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt omtrent feit 3 hiertoe als volgt: De feitelijke handelingen zoals telastgelegd onder feit 3 hebben, naar het oordeel van de rechtbank, niet plaatsgevonden in het kader van dit feit, maar zijn handelingen die horen bij de onder 1 en 2 telastgelegde feiten. Feitelijke handelingen die de "dwang" als hier bedoeld omschrijven zijn niet telastgelegd. Onder deze omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat het onder 3 telastgelgde feit bij gebreke aan voldoende feitelijkheden niet wettig en overtuigend bewezen kan worden. De bewijsmiddelen. P.M. De bewijsoverweging. Voorop staat dat de rechtbank van oordeel is dat de door de diverse getuigen bij de politie afgelegde verklaringen -mede gelet op hun onderlinge samenhang en in samenhang met de overige voorhanden zijnde bewijsmiddelen- voldoende betrouwbaar en consistent zijn, zodat deze als bewijs in deze zaak kunnen worden gebruikt. De omstandigheid dat een aantal van de getuigen hun bij de politie afgelegde verklaring bij de rechter-commissaris hebben gewijzigd, doet daar naar het oordeel van de rechtbank niet aan af. Uit de verschillende bij de politie afgelegde verklaringen over de wijze waarop verdachten te werk gingen en wat de diverse slachtoffers is overkomen, komt immers een in essentie gelijkluidend verhaal naar voren, dat bovendien wordt ondersteund door andere bewijsmiddelen. Mede gelet hierop is de rechtbank tevens van oordeel dat de afzonderlijke verklaring van elk van de in de telastlegging betreffende de wederrechtelijke vrijheidsberoving genoemde personen, de verklaringen van de anderen ondersteunt, zodat er naar het oordeel van de rechtbank voldoende wettig en overtuigend bewijs voorhanden is om tot een bewezenverklaring van de onder 1, 2 en 7 telastgelegde feiten te komen. De bewezenverklaring. Door de voormelde inhoud van vorenstaande bewijsmiddelen -elk daarvan, ook in zijn onderdelen, gebruikt voor het bewijs van datgene waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft- staan de daarin genoemde feiten en omstandigheden vast en is de rechtbank op grond daarvan tot de overtuiging gekomen en acht zij wettig bewezen, dat verdachte de bij dagvaarding onder 1, 2, 4, 5 en 7 vermelde feiten heeft begaan, met dien verstande, dat de rechtbank bewezen acht -en als hier ingelast beschouwt, zulks met verbetering van eventueel in de telastlegging voorkomende type- en taalfouten, zoals weergegeven in de bewezenverklaring, door welke verbetering verdachte niet in de verdediging is geschaad- de inhoud van de telastlegging, zoals deze is vermeld in de fotokopie daarvan, gemerkt B. Strafbaarheid van het bewezenverklaarde en van de verdachte. Het bewezenverklaarde is volgens de wet strafbaar, omdat het na te melden misdrijven oplevert. Verdachte is deswege strafbaar, nu geen strafuitsluitingsgronden aannemelijk zijn geworden. Straftoemetingsverweer. Ter terechtzitting heeft de raadsvrouwe aangevoerd dat een deel van de strafbare feiten dient te worden gekwalificeerd als eendaadse samenloop, danwel voortgezette handeling, voorzover deze feiten betrekking hebben op de slachtoffers [slachtoffer2] en [slachtoffer3]. De rechtbank verwerpt dit verweer en overweegt daaromtrent als volgt: De rechtbank is van oordeel dat, nu de artikelen 282 en 317 van het Wetboek van Strafrecht niet hetzelfde rechtsgoed beogen te beschermen, er geen sprake is van eendaadse samenloop. Voorts is de rechtbank van oordeel dat er geen sprake is van voortgezette handeling nu de feiten niet aan te merken zijn als uitingen van eenzelfde ongeoorloofd wilsbesluit. Derhalve is de rechtbank van oordeel dat er in casu sprake is van meerdaadse samenloop als bedoeld in artikel 57 van het Wetboek van Strafrecht. Strafmotivering. Na te melden straf en maatregel zijn in overeenstemming met de ernst van de gepleegde feiten, de omstandigheden, waaronder zij zijn begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals van een en ander tijdens het onderzoek ter terechtzitting is gebleken. Voorts wordt met betrekking tot de op te leggen onvoorwaardelijke gevangenisstraf het volgende overwogen. Verdachte heeft met zijn mededaders bewust een sfeer van angst, intimidatie en vergelding gecreëerd. Hij heeft op uiterst gewelddadige en sadistische manier mensen die door hun verslaving of sociale achtergrond zwak in het leven staan, geïntimideerd en sommige van hen gedwongen geld of bankpasjes aan hem af te staan. Daarbij is verdachte voor de slachtoffers bijzonder angstaanjagend en vernederend te werk gegaan, door samen met zijn mededaders zijn slachtoffers op een stoel vast te binden met handboeien en hen kaal (te laten) scheren. Ook werden de slachtoffers onder meer geslagen en bedreigd met een vuurwapen. De rechtbank rekent het verdachte voorts zwaar aan dat hij lange tijd in verdovende middelen heeft gehandeld zonder oog te hebben voor de maatschappelijke problemen die dit met zich brengt. Cocaïne is een stof, waarvan het gebruik niet alleen schadelijk is voor de volksgezondheid, maar die ook direct en indirect oorzaak is van vele vormen van criminaliteit. Tenslotte heeft de rechtbank bij de straftoemeting rekening gehouden met het feit dat verdachte munitie voorhanden heeft gehad. Blijkens een op zijn naam staand uittreksel uit het justitieel documentatieregister d.d. 16 mei 2002 is verdachte reeds eerder met politie en justitie in aanraking geweest voor vermogensdelicten. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat zijn eerdere veroordelingen hem er niet van hebben weerhouden onderhavige feiten te plegen. Het hiervoor overwogene alsmede de omstandigheid dat verdachte bijzonder methodisch en professioneel te werk is gegaan, het meedogenloze van zijn handelen en het feit dat hij er ter zitting geen blijk van heeft gegeven het laakbare van zijn handelwijze in te zien, dwingen de rechtbank ertoe een zwaardere straf op te leggen dan door de officier van justitie is gevorderd. Inbeslaggenomen voorwerpen. De rechtbank zal de blijkens de Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerpen genummerd 1, 3, 4, 8, en 10 onttrekken aan het verkeer, zijnde deze voorwerpen voor onttrekking aan het verkeer vatbaar, aangezien met behulp van de voorwerpen 3 en 4 het onder 4 bewezenverklaarde feit is begaan; de aan de verdachte toebehorende voorwerpen, op de lijst onder 1, 8 en 10, bij gelegenheid van het onderzoek feit waarvan hij wordt verdacht, zijn aangetroffen, terwijl deze voorwerpen kunnen dienen tot het begaan of de voorbereiding van soortgelijke misdrijven dan wel tot de belemmering van de opsporing daarvan; en deze voorwerpen van zodanige aard zijn dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet en met het algemeen belang. De rechtbank zal het blijkens de Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerp genummerd 5 verbeurdverklaren, zijnde dit voorwerpen voor verbeurdverklaring vatbaar, aangezien dit aan verdachte toebehorende voorwerp is vervaardigd/bestemd tot het begaan van het onder 1, 2, 4 en 7 bewezenverklaarde misdrijf; De rechtbank zal de teruggave aan verdachte gelasten van de blijkens de Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerpen genummerd: 2, 6, 7, 9 en 11. De toepasselijke wetsartikelen. De artikelen: - 33, 33a, 36b, 36c, 47, 57, 282 en 317 van het Wetboek van Strafrecht; - 26 en 55 van de Wet wapens en munitie; - 2 en 10 van de Opiumwet, en de daarbij behorende Lijst I. Beslissing. De rechtbank, verklaart niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het hem bij - gewijzigde - dagvaarding onder feit 3, 6 en 8 telastgelegde heeft begaan en spreekt hem daarvan vrij; verklaart in voege als overwogen wettig en overtuigend bewezen, dat verdachte de bij dagvaarding onder 1, 2, 4, 5 en 7 telastgelegde feiten heeft begaan en dat het bewezene uitmaakt: feit 1: MEDEPLEGEN VAN OPZETTELIJK IEMAND WEDERRECHTELIJK VAN DE VRIJHEID BEROVEN EN BEROOFD HOUDEN, MEERMALEN GEPLEEGD. feit 2 en 7: AFPERSING, TERWIJL HET FEIT WORDT GEPLEEGD DOOR TWEE OF MEER VERENIGDE PERSONEN, MEERMALEN GEPLEEGD. feit 4: MEDEPLEGEN VAN OPZETTELIJK HANDELEN IN STRIJD MET EEN IN ARTIKEL 2, EERSTE LID, ONDER B VAN DE OPIUMWET GEGEVEN VERBOD, meermalen gepleegd. feit 5: HANDELEN IN STRIJD MET ARTIKEL 26, EERSTE LID VAN DE WET WAPENS EN MUNITIE EN HET FEIT BEGAAN MET BETREKKING TOT MUNITIE VAN CATEGORIE II, verklaart het bewezene en verdachte deswege strafbaar; veroordeelt verdachte te dier zake tot: gevangenisstraf voor de duur van 6 jaren; bepaalt, dat de tijd, door verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht; ten aanzien van feit 7: in verzekering gesteld op : 12 februari 2002, in voorlopige hechtenis gesteld op : 15 februari 2002, in vrijheid gesteld op : 27 maart 2002; ten aanzien van feit 1, 2, 4 en 5: in verzekering gesteld op : 13 mei 2002, in voorlopige hechtenis gesteld op : 16 mei 2002; verklaart verbeurd het blijkens de aan dit vonnis gehechte Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerp, genummerd 5, te weten: 1 stuk papier, lijst met namen en bedragen; verklaart onttrokken aan het verkeer de blijkens de aan dit vonnis gehechte Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerpen, genummerd 1, 3, 4, 8 en 10 te weten: 8 stuks patroon, LUGER kal. 9 mm, 55 stuks XTC, YSK, 2 stuks cocaïne, bollen 0,7 gram, 1 samoerai zwaard kleur: zwart/goud en 5 stuks patroon, 3 patronen en 2 hulzen; gelast de teruggave aan verdachte van de blijkens de aan dit vonnis gehechte Beslaglijst inbeslaggenomen voorwerpen, genummerd 2, 6, 7, 9 en 11, te weten: Nederlands geld ter waarde van euro 900,= (18x euro 50,=), 1 telefoonklapper, 1 zakagenda, 1 imitatiewapen aansteker, pistooltje en 1 telefoon, NOKIA 8850 kleur: zilver; verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte bij dagvaarding meer of anders is telastgelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij. Dit vonnis is gewezen door mrs Quadekker, voorzitter, Derijks en Goudswaard, rechters, in tegenwoordigheid van mr Bröcheler, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank van 25 november 2002.