inloggen / registreer

Jurisprudentie

AB1053

Datum uitspraak2001-04-12
RechtsgebiedCiviel overig
Soort ProcedureKort geding
Instantie naamRechtbank 's-Gravenhage
ZaaknummersKG 01/313
Statusgepubliceerd

Uitspraak

ARRONDISSEMENTSRECHTBANK 's-GRAVENHAGE Sector Civiel Recht - President Vonnis in kort geding van 12 april 2001, gewezen in de zaak met rolnummer KG 01/313 van: [Eiser], wonende te [woonplaats], gemeente S. eiser, procureur mr. L.Ph.J. Baron van Utenhove, advocaat mr. A.R.Ph. Boddaert te Alkmaar, tegen: De Staat der Nederlanden (Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij), zetelende te 's-Gravenhage, gedaagde, procureur mr. M. Dijkstra. 1. De feiten Op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting van 9 april 2001 wordt in dit geding van het volgende uitgegaan. Eiser oefent sedert 1962 het beroep en bedrijf uit van veehouder en veehandelaar. Tot en met 1991 heeft eiser zijn vee jaarlijks laten vaccineren tegen mond- en klauwzeer (hierna: mkz). Bij richtlijn 90/423/EEG van 26 juni 1990 is de richtlijn 85/511/EEG gewijzigd en is anders dan voordien in art. 13 lid 1 en 2 bepaald dat het vaccineren tegen mkz vanaf 1 januari 1992 wordt verboden. Inmiddels is in maart 2001 in Nederland op diverse plaatsen mkz uitgebroken, echter niet in de omgeving van het bedrijf van eiser. Bij brief van 26 februari 2001 heeft eiser gedaagde gevraagd om voldoende vaccin tegen mkz ter beschikking te stellen. Gedaagde heeft hierop niet geantwoord. 2. De vordering, de gronden daarvoor en het verweer Eiser vordert -zakelijk weergegeven- de tenuitvoerlegging van de verordening van 26 juni 1990, 90/423/EEG op te schorten en te bepalen dat aan eiser, dan wel aan een dierenarts, in voldoende mate vaccin tegen mkz zal worden verstrekt. Daartoe voert eiser het volgende aan. De Europese Commissie voert een tweeslachtig beleid omdat enerzijds niet gevaccineerd mag worden maar anderzijds financiële bijstand wordt gegeven aan EU-landen voor de opslag en aanmaak van mkz-vaccin. De verordening waarin vaccinatie is verboden dient terzijde te worden gesteld. Uitgaande van de onverbindendheid van de verordening is het niet verstrekken van het vaccin jegens eiser onrechtmatig. Gedaagde blijft tegen beter weten in vasthouden aan een beleid dat als wanbeleid kan worden aangemerkt. Het non-vaccinatiebeleid is onethisch en in strijd met elke norm van fatsoen en beschaving. Het leidt tot ontwrichting van de landbouwsector en daarmee ook van andere bedrijfstakken alsmede tot maatschappelijke onrust. Het inentingsverbod is in strijd met het Europees Verdrag voor de bescherming van boerderijdieren. De brief van 26 februari 2001 aan gedaagde is niet beantwoord en er is dus ook geen beschikking. De Europese Gemeenschap is uiteindelijk juist gebaat bij toewijzing van de vordering van eiser. Gedaagde voert gemotiveerd verweer dat hierna, voorzover nodig, zal worden besproken. 3. De beoordeling van het geschil 3.1. In geschil is of door gedaagde aan eiser een vaccin tegen mkz moet worden verstrekt. Weliswaar heeft eiser in de dagvaarding ook opschorting van de richtlijn 90/423/EEG gevorderd, maar ter zitting heeft zijn raadsman uitdrukkelijk aangegeven dat de vordering als één geheel dient te worden gezien, omdat de opschorting van de richtlijn dient te worden gezien als een opstap naar de gevorderde afgifte van het vaccin tegen mkz. 3.2. Naar voorlopig oordeel kan de brief van 26 februari 2001 van eiser aan gedaagde, waarin eiser heeft verzocht om hem het vaccin tegen mkz te verstrekken, worden gezien als een aanvraag tot het nemen van een besluit gebaseerd op uitvoeringsbepalingen van de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren (GWWD). Gedaagde heeft daarop niet binnen een, gezien de belangen die in gevallen betreffende de mkz-problematiek op het spel staan, redelijke termijn gereageerd. Op grond van art. 6:2 sub b Algemene wet bestuursrecht kan eiser tegen het niet tijdig beslissen bezwaar maken en desgewenst de president van het College van Beroep voor het bedrijfsleven verzoeken een voorlopige voorziening te treffen. Er staat voor eiser ingevolge artikel 109 GWWD immers een met voldoende waarborgen omklede rechtsgang open bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven. 3.3. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat eiser niet ontvankelijk is in zijn vordering. Eiser zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van dit geding. 4. De beslissing De President: Verklaart eiser niet ontvankelijk in zijn vordering. Veroordeelt eiser in de kosten van dit geding, tot dusverre aan de zijde van gedaagde begroot op ¦ 1.950,--, waarvan ¦ 400-- aan griffierecht. PROCESKOSTEN GRIFFIERECHT eiser * boek I : 315 * varia : 400 * geldvordering =<10.000 : 400 > 10.000 <= 25.000: 475 > 25.000: 1.9 % hoofdsom tot max 7.485 gedaagde : 400 bij toevoeging: let op eventuele toepassing van art. 57 Rv. ! SALARIS PROCUREUR - seriezaken (ENECO, BUMA) en verstekzaken : 1.000 - overige zaken : >= 1.550 - maximum = 18.000 DAGVAARDINGSKOSTEN (zie de uitgebrachte dagvaarding) Dit vonnis is gewezen door mr. R.J. Paris en uitgesproken ter openbare zitting van 12 april 2001 in tegenwoordigheid van de griffier. esk